اولـــش همــه شکـل هـمـ هستیـمـ
کـوچـولـو و کچــل حتــی صـداهـامـون همـ شبیـه بـه همدیگه استـــ
بـا اولیـن گـریــه ، بـازی شــروع میـشـه
هـی بـزرگـــ مـی شیـمـ بـزرگــ و بزرگـتر
اونـقــــــدر بـزرگـــــ کـه یـادمـون میـره یـه روز کــوچـولـو بـودیـمــ
دیـگه هیـــــــچ چیـزیمـون شبیـه بـه همــ نیسـتـــ
حتـی صـداهـامــون
گـاهــی بـا هـمـ مـی خنـدیـمـ گـاهــی بـه هـمـ!
اینـجـا دیـگه بـازی بـه نیـمـه رسیـده
واسـه بـردن بـازی روی نیمــه ی دومــ نمـی شـه خیلـی حسـابـــــ کـرد
گـاهـی بـایـد بـرای بـردن بـازی بیـن دو نیمـه دوبـاره متـــولـد شــد!
دوستان واقعی هر طور بتوانند به اندازه ی هم درمی آيند ...
بيشترهايشان را به رخ کمترهای ديگری نمی کشند ،
دوستان واقعی هم اندازه اند ...
هَـر از گاهے
با خواهَــرت شوخے ڪـُטּ دَستش بنـداز ... بَغلش ڪـُטּ
بُرو پُشت در قايـمـ شو ُ بترسوטּ داداشِت رو
مُحڪمـ بزטּ بـہ شــــــونَش ، هَواشُ داشتــــــــہ باش ...
مامانتُ قلقلڪ بـده تا از خنـده نتونـہ حـَرف بزنـہ ،
ڪارے ڪـُטּ پيش دوستاش پُزتُ بـده ،
ڪيف ڪـُنـہ از داشتنت ...
باباتُ بغل کـُטּ ، چاييشُ تو بـده دستش ، بگو برات از تــَجربـہ هاش بگـہ
بشيـن پاے حَرفش ... درد دلش
دوستت اگـہ تنهاست ، اگـہ غـَمـ داره تو دلش ،
اگه ميبينے زُل زده به مانيتورش وُ هَر از گاهے ميخنـده ، از اون تلخاشـ ...
تو هَواشُ داشتـہ باش ، تو تنهاش نذار
باور ڪـُטּ ... !!!
روزے هـــــــــزار بار ميــــميـــره ،
ڪسے ڪـہ فڪر ميڪنـہ براے ڪسے مُهمـ نيست
√ ایـטּ روز هـــا
بیـشـتــــر از هــر زمــانــے،
כوωــﭞْ כارم خــوכم بـاشـــــم(!)
כیـگــر نـﮧ حـرصِ بـכωــﭞْ آورכטּ را כارم،
و نـﮧ هــراسِ از כωــﭞْ כاכטּ را...
هــر ڪـس مــرا مـــے خـواهـכ،بـﮧ خـاطــر خـوכم بخـواهــכ...
כلـــم هــواے خـوכم را ڪـرכه اωــﭞْ...!
همیــטּ ...
㋡ вαяαη SĀÐĀT㋡
тαɢε: