دُختـَـــــــــــر آتـــــــــیش پارهــِــــ
دختــر بهـآرے
ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ. ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﺖ ﻧﺴﺎﺯﻡ. ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ، ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺗﺮﻡ. ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﺗﻼﻓﯽ ﮐﺮﺩﻥ، ﺍﺯ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﮐﺎﻫﺪ . ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﮐﻢ ﺁﻭﺭﺩﻥ، ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯿﺴﺖ. ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻭﻗﺘﻬﺎ ﻫﯿﭻ ﻭﺍﮊﻩ ﺍﯼ ﺁﺭﺍﻣﺖ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ. ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ : ﺑﻪ ﺑﻮﺩﻧﻬﺎ ﺩﯾﺮ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺒﻮﺩﻧﻬﺎ ﺯﻭﺩ، ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻠﺪﻧﺪ. ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ :ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺯﯾﺎﺩ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪﻥ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ. ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ :ﺗﺎ ﺑﺎ ﮐﻔﺶ ﮐﺴﯽ ﺭﺍﻩ ﻧﺮﻓﺘﻢ، ﺭﺍﻩ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﺭﺍ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﮑﻨﻢ . ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ :ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﻮ شد توی بیمارستان از دختره پرسیدم عزیزم چت شده ؟ با هزار ناز و افاده گفت :توی جکوزی بودم خواستم بیام بیرون خوردم زمین سرم شکست… خواهرش از اون طرف داد میزنه میگه : دروغ میگه توی صف نذری قابلمه خورده توی سرش کاربرد یا ابوالفضل در ایران: اصفهان : هنگام ورود مهمان! اردبیل : هنگام بلند کردن وزنه! شیراز : موقع سر کار رفتن! لرستان : بجای ترمز! قزوین : موقع بستن بند کفش! تهران : موقع دیدن دختر زیبا! یجوری درباره دونه های انار میگن : بانظم وترتیب یکجا نشستن؟! . . . انگار دونه های ذرت با شلوارکردی تو کوچه ولن. اﻳﻦ ﺭﻭﺯﺍ ﺩﻟﻢ ﻛﻪ ﻣﻴﮕﻴﺮﻩ ﻣﻴﺮﻡ ﺳﻤﺖ ﭘﻴﺎﻧﻮ ………..ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ ﭘﻴﺎﻧﻮ ﻧﺪﺍﺭﻡ …. ﺑﺮﻣﻴﮕﺮﺩﻡ ﺳﻤﺖ یخچال سراغ قیمه هااااا
نظرات شما عزیزان:
» رفـــیق باس تکیـــه گـــآه رفیقـــش باشهــ ..
رفــــیق باس بات یکــــی بــآشهــ.. «